Zbigniew Marek - Tożsamość pedagogiki religii
Artykuł jest głosem w dyskusji nad istotą i przedmiotem badań dyscypliny, jaką jest pedagogika religii. Została ona uznana za „opcję”, czy też „nurt” pedagogiczny, w którym bierze się pod uwagę badania nad fenomenem, sytuacją wychowawczą respektującą wymiar religijny całościowo rozpatrywanych problemów życia zarówno wychowanka jak i badacza. Ten obszar zainteresowań badawczych pedagogiki religii wskazuje, że zmierza ona do tworzenia teorii procesu nauczania i wychowania opartego na treściach religijnych. W takim znaczeniu pedagogika religii obejmuje „edukacyjny potencjał różnych postaci religii i formułującą teorię kształcenia religijnego i socjalizacji religijnej w obszarze Kościoła, rodziny, szkoły i społeczeństwa” i przyjmuje postać samodzielnej dyscypliny naukowej. To w sposób istotny odróżnia ją od katechetyki, która należy do nauk teologicznych. W prowadzonych badaniach korzysta zarówno z metodologii nauk teologicznych jak i humanistycznych. Wprawdzie dyskusja o istotę pedagogiki religii się nie skończyła, to już teraz można powiedzieć, że otwiera ona nowe perspektywy poznawania sensu wszelkiego istnienia w świecie. Pomocą w tych procesach winno być dowartościowanie roli poznanie religijnego w procesach edukacji, które może kształtować nowe myślenie człowieka. To zaś domaga się pełnoprawnego respektowania Boga nie tylko jako istoty, od której człowiek jest zależny, ale też i tego, że Bóg nigdy nie okłamie.
The Identity of Religious Pedagogy
The article contributes to the discussion on the nature of religious pedagogy and its scope of the study. It has been recognized as a pedagogical "option" or "trend", which takes into account research on the educational situation respecting the religious dimension of comprehensively considered life issues both of a pupil and a researcher. This area of research interest of religious pedagogy indicates that it leads to creation of a theory of teaching and educational process based on religious content. In this sense, religious pedagogy includes "educational potential of various forms of religion and formulates a theory of religious education and religious socialization in the Church, family, school and society" and becomes an independent scientific discipline. This significantly distinguishes it from catechetics, which belongs to the theological sciences. Religious pedagogy uses methodology in its research, both of theological sciences and of the humanities. While the nature of religious pedagogy is still being debated, we can already state that this discipline reveals new perspectives for exploration of meaning of all being in the world. This endeavor should be supported by enhancing in the educational processes the role of religious knowledge, which can transform man’s way of thinking. This in turn calls for an absolute respect for God, not only as a being on whom a man is dependent, but also for the recognition of the fact that God never lies.